مدیر دفتر مدیریت مصرف و نظارت بر کاهش هدر رفت آب شرکت آب و فاضلاب کشور ، بتازگی اعلام کرده است :
برای کاهش هر یک درصد تلفات آب یک هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان بودجه نیاز است.
هزینه کرد چنین رقم بالایی برای کنترل هدررفت آب زمانی می تواند به مساله جدی و هزینه زا برای کشور تبدیل شود که مقایسه بین میزان هدر رفت آب در ایران با متوسط جهانی آن،
نشان می دهد که این میزان در کشور ما ۲۸ تا ۳۰ درصد یعنی سه برابر جهانی است .درحالی که متوسط هدر رفت آب در دنیا ۹ تا ۱۲ درصد گزارش شده است.
براساس آمارها سرانه آب تجدید پذیر ایران در یک سده گذشته از ۱۴ هزار مترمکعب به یک هزار و ۶۰۰ متر مکعب رسیده است.
هر چند که برخی کارشناسان افزایش جمعیت کشور در یک سده گذشته را عامل مهمی در کاهش سرانه آب تجدید پذیر می دانند اما نباید فراموش کرد که ایران یکی از کشورهایی است که در منطقه نیمه بیابانی قرار گرفته و میزان بارش سالانه در آن یک سوم متوسط جهانی است.
حال با توجه به چنین شرایطی و در حالی که سازمان یونسکو اعلام کرده است کشور ایران تا سال ۲۰۲۵ در بحران آب قرار می گیرد باید چه راهکارهایی برای کنترل هدر رفت آب در نظر گرفته شود تا بتوان در دراز مدت از تنش های آبی پیشگیری کرد؟
تغییر در الگوی مصرف آب در بخش کشاورزی
تغییر نگرش کشاورزان
اجرای طرح آب مجازی
اجرای برنامه کشت متناسب با شرایط منطقه ای
طی سال های گذشته، کشاورزان در الگوی سنتی کشت، بدون توجه به شیوه های بهینه سازی کشاورزی، ظرفیت های زمین و نیازهای بازار مصرف،
تنها با درنظر گرفتن قیمت و بازار فروش یک محصول، به کشت محصولی خاص پرداخته اند.
کشت خودسرانه و بدون برنامه ریزی نه تنها برای تعادل بازار آسیب زا است بلکه تاکید بر کشت یک یا چند محصول، برای منابع آبی، اکوسیستم و خاک نیز آسیب های زیادی به دنبال دارد.
یکی از مهمترین اشتباهات راهبردی کشاورزان که در برخی مناطق از دید مسوولان جهاد کشاورزی نیز پنهان مانده است، کشت محصولاتی پرآب است که در استان های خشک کشور انجام می شود. کشت برخی محصولات کشاورزی مانند برنج، هندوانه و خربزه در استان های کم آب موجب هدررفت بیش از پیش آب می شود
زیرا اندک آب این استان ها صرف آبیاری این محصولات شود. برای تولید هر کیلوگرم برنج نیاز به مصرف بیش از ۴ هزار لیتر آب است که برای استانی که میزان بارش در آن کمتر از متوسط کشوری می باشد می تواند یک فاجعه آبی تلقی شود
در پایان باید گفت:
اجرایی شدن طرح آمایش سرزمین و اختصاص یافتن کشت یک محصول به منطقه ای خاص در کشور می تواند بسیاری از مشکلاتی که در زمینه هدر رفت آب وجود دارد را حل کند.
البته نباید انتظار داشت که کشت محصولات مختلف کشاورزی باید در تمامی استان های کشور انجام شود. با توجه به اینکه میزان مصرف آب در بخش صنعت کشور تنها دو درصد از آب مصرفی کشور است بخش مرکزی، شرقی و جنوب شرق ایران می تواند میزبان های خوبی برای تولیدات صنعتی باشند.
منبع: خبرگزاری ایرنا
بدون دیدگاه